هر چند که وب سایت ما درباره تور گرجستان می باشد اما گاها بد نیست که درباره موضوعات مختلفی مانند مشاهیر گرجستان نیز صحبت به عمل آید تا تمام کسانی که می خواهند در تور گرجستان شرکت کنند اندک اطلاعی از فرهنگ مردمان آن کشور نیز پیدا کنند.
بِساریون گاباشویلی (به گرجی: ბესარიონ გაბაშვილი) متخلص به بسیکی
بساریون گاباشویلی (به گرجی: ბესარიონ გაბაშვილი) متخلص به بسیکی (1750 تا 25 ژانویه 1791 میلادی) شاعر، سیاستمدار و دیپلمات گرجی بوده است که اشعار او جزو عالی ترین ترانه های عاشقانه به حساب می آید.
بسیکی در تفلیس پایتخت پادشاهی کارتل-کاختی (گرجستان) متولد شده و رشد کرد. پدر او “زکریا” یک کشیش ارتدوکس گرجی و از ملازمان تیموراز دوم بود. زکریا در سال 1764 میلادی به عنوان مجازات از دربار طرد شده بود اما بسیکی از طرف ایراکلی دوم مجاز به ماندن در دربار بود که در آنجا تحصیل کرده و شاعری پیشه کرد. هنگامی که او هنوز در سرودن شعر مبتدی بود، به سبک شاعران فارسی‌زبان و همچنین شاعر چندزبانی مثل سایات‌نووا شعر می‌سرود.
او علی رغم سن کمی که داشت مورد کینه‌ورزی بسیاری از درباریان قرار گرفته بود چرا که اشعار طنز، انتقاد آمیز و بعضا توهین آمیزی در وصف آنان می سرود که از جمله آنان جاثلیقی به نام آنتون بود. شایعاتی نیز مبنی بر ارتباط بسیکی با آنا خواهر ایراکلی دوم نیز وجود داشت که 28 سال از بسیکی بزرگ‌تر بود. این شایعات بر زمینهٔ یکی از اشعار عاشقانهٔ او یعنی დედოფალს ანაზედ (“درمورد ملکه آنا”) بود. او در سال 1777 میلادی از سوی جاثلیق آنتون یکم مورد اتهام قرار گرفت و مجبور شد تفلیس را ترک کرده و به پادشاهی ایمرتی (گرجستان غربی) برود. جایی که سولومون یکم پادشاه ایمرتی او را صدر اعظم خود نمود و بعدها پس از مرگ سولومون اول، به عنوان دیپلمات سولومون دوم پادشاه بعدی ایمرتی فعالیت داشت. بسیکی دوباره خود را گرفتار دسیسه‌های درباری یافت. پادشاه او را به مأموریت‌های خطرناک می‌فرستاد که آخرین آن مأموریتی در امپراتوری روسیه جهت حمایت روسیه از ایمرتی در طول جنگ روسیه و عثمانی (1787-1792) بود. او به مدت سه سال همراه فیلد مارشال پوتمکین در لشکرکشی‌های روسیه مقابل امپراتوری عثمانی شرکت می‌کرد ودر 25 ژانویه 1791 میلادی در شهر یاش در رومانی امروزی از دنیا رفت و او را در همانجا به خاک سپردند.
تور گرجستان سفر به زیبایی ها
اشعار بسیکی به سبب فی البداهه بودن و لحن موسیقیایی آن، آثار ادبی برجسته‌ای محسوب می‌شوند. بهترین اشعار او عبارت اند از: სევდის ბაღს შეველ (“وارد باغ اندوه شدم”)، მე მივხვდი მაგას შენსა ბრალებსა (“سرزنش‌هایت را می‌فهمم”)، შაშვნი შავნი (“پرندگان سیاه”) و از همه مهم تر ტანო ტატანო (“قد و قامت رعنا”) و დედოფალს ანაზედ (“درمورد ملکه آنا”). اشعار مذکور به عشق و احساسات اختصاص داده شده و دارای درون مایه‌ای سودا زده و لحنی زیبا هستند. اشعار تاریخی-حماسی او شامل: ასპინძისათვის (“درمورد جنگ آسپیندزا”) و რუხის ომი (“نبرد روخی”) به ترتیب شرح پیروزی ارتش گرجستان بر ارتش امپراتوری عثمانی و نیروهای آبخاز-چرکسی هستند. بسیکی در شعر “آسپیندزا” رشادت‌های جنگی سربازان ارتش گرجستان را تحسین می‌کند که در سال 1770 میلادی در جنگ آسپیندزا در مقابله با ارتش امپراتوری عثمانی از خود نشان دادند و همچنین اقدامات نظامی شاهزاده داویت اوربلیانی را مورد تحسین قرار می‌دهد. بسیکی همچنین بر سرودن اشعار طنز نیز تسلط داشته است، از نمونه‌های برجستهٔ طنزسرایی او اشعار: რძალ-დედამთილიანი (“عروس و مادرشوهر”) و ჭაბუა ორბელიანზე (“درمورد چابوا اوربلیانی”) هستند. این شاعر چند متد جدید در قافیه پردازی و نگارش ادبی به وجود آورد و همچنین چند کلمهٔ جدید استعاری نیز ایجاد کرد. بسیکی ردپای قابل توجهی از خود در تاریخ ادبیات گرجی برجای گذاشته است. به خصوص اشعار عاشقانهٔ او که تأثیر زیادی بر رمانتیسم گرجی در اوایل قرن نوزدهم میلادی گذاشته است.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
